Deze prachtige lente ochtend brengt de jo11-1 naar Peize om het het daar op te nemen tegen de plaatselijke v.v. De tegenstander heeft bij het begin van de pot net als wij 3 keer gewonnen, maar had daar wel wat meer wedstrijden voor nodig. De amateur statistici betitelen GVAV dan ook op voorhand  als beste kandidaat voor de winst, maar als zo vaak: de winst is pas binnen aan het einde van de wedstrijd, niet op basis van eerder behaalde resultaten.

Dat wordt als de bal eenmaal rolt ook al snel duidelijk. De voor de gelegenheid in het geel gestoken thuisploeg (speelt normaal gesproken ook met een blauw shirt) laat zich de eerste paar minuten nog wel eens aftroeven, maar blijkt gaanderweg de eerste helft taaier dan je op basis van de (eerder behaalde) cijfers zou verwachten.  De thuisploeg heeft haar tactiek zichtbaar aan onze reputatie aangepast en kan ook nog eens veel beter uit de voeten op de natuurlijke ondergrond (echt gras): GVAV komt eigenlijk de hele 1e helft nauwelijks aan aanvallen toe. Na pakweg een kwartier krijgt de thuisploeg zelfs loon naar werken: een prima uitgespeelde aanval verdwijnt achter Joost en opent de 'dans'. Ook in de fase die volgt blijft Peize drukken en het is aan een paar goede reddingen van Joost te danken dat de score niet verder op loopt. Als Owen, Richaino, Riemer en Bilal helemaal aan het einde van de 1e helft wat meer ruimte krijgen slaan we echter gelijk toe: binnen 5 minuten 2x Matthias en toch nog met een voorsprong aan de ranja: 1-2.

In de rust bespreken we hoe we met wat meer rust aan de bal passes wat nauwkeuriger kunnen krijgen en de tegenstander het (meeste) loopwerk kunnen laten doen. De temperatuur loopt immers op, het begint echt warm te worden en op die manier kunnen we wellicht de ruimtes die we nodig hebben creeren. Dat werkt ook: Peize scoort welliswaar gelijk vanaf de aftrap nog eens (2-2), maar daarna trekken onze o11-1 mannen de wedstrijd definitief naar zich toe, stapelen kans op kans en scoren nog 4x. We proberen eens wat nieuwe, of normaal gesproken minder vertrouwde posities (o.a. Damian in de spits, Rojairo, Bilal en Riemer in de verdediging). Werkt prima en de enkele keer dat dat fout dreigt te gaan grijpt onze keeper uitstekend in. Vermeldenswaardig: vlak voor het einde van de wedstrijd probeert Peize nog 1x een aanval op te zetten. De bal wordt echter onderschept en bij Bilal bezorgt. Hij rukt via de rechterkant op, 2 medespelers houden het veld naast hem breed en geven hem de gelegenheid het leer met een Cruijff-waardige curve tegen de touwen de jagen: 2-6 en wedstrijd gespeeld. 
We gaan woensdag al weer verder: dan ontmoeten we de jo11-2 van onze zuiderburen Lewenborg.