Vandaag treedt uw 011-1 voor een oefenwedstrijd aan tegen MKV '29 uit Leeuwarden. Een bijzondere wedstrijd, omdat direct nadat onze mannen klaar zijn dezelfde strijd nog eens wordt geleverd, maar dan door de eerste elftallen van beide clubs. Reden om de wedstrijd extra aan te kleden met een heuse spelersopkomst uit de kleedkamers, flink wat publiek langs de kant en op het balkon van de kantine en uiteraard spelen op het hoofdveld. Patat en ranja na de wedstrijd maakt het feestje compleet: de mannen (van beide teams) genieten er zichtbaar van.

Voetballend weten we vooraf niets over deze tegenstander, behalve dat ze bij binnenkomst gemiddeld genomen wat groter lijken dan onze helden (maar dat gebeurt vaker...). Gelegenheid coaches Rink en Niek kiezen om die reden voor wat zekerheid in de beginopstelling, maar al snel blijkt dat ook onze eerstejaars Owen en Richaino tegen deze tegenstander prima uit de voeten kunnen en  wordt er wat vrijer gewisseld. GVAV neemt initiatief en laat dezelfde stijgende lijn zien die we als trouwe supporters al een poosje waarnemen: er wordt open en breed gevoetbald, combinaties gezocht en gevonden en de tegenstander staat eigenlijk de hele 1e helft flink onder druk. Toch duurt het een kwartier totdat er gescoord wordt: Rai mag een corner vrij inkoppen en mist niet. GVAV scoort daarna de eerste helft niet meer, maar ook de geheel in het wit gestoken bezoekers weten dankzij prima ingrijpen van Joost en een doellijn safe door Damian hun soms pijlsnelle counters niet te verzilveren: ruststand 1-0.

De tweede helft is er één die het beste als een bombardement kan worden beschrijven. GVAV stapelt kans op kans, schiet (net) naast of raakt paal, lat en/of de uitstekende Friese keeper, maar komt maar niet tot scoren. Als de bezoekers dat halverwege de tweede helft uit een inmiddels zeldzaam geworden counter wel doen (1-1) lijkt er bij de thuisploeg wat te breken. Het spel trekt naar het centrum, we leiden meer balverlies en een tweede tegendoelpunt hangt in de lucht. Die komt er ook (1-2), maar gelukkig trekt Bilal de score in de laatste minuut nog weer recht (2-2) zodat uiteindelijk alle spelers (beide teams) een kwartiertje later tevreden achter hun patatje zitten om ons eerste de klus wel met ruime cijfers te zien klaren.