"Voetbal is een spel van fouten. Wie de minste fouten maakt wint."  Met enige regelmaat worden op alle velden ter wereld de stellingen van voetbal-profeet Johan Cruijff bewezen en vandaag valt die 'eer' aan uw jo15-3: onder een waterig voorjaarszonnetje zetten we onszelf in deze kritische laatste fase van de interne jo13/15 competitie op een mogelijk beslissende achterstand op mede-koploper Oosterparkers.

De voorbereiding (en in het team levende ambitie) is goed: iedereen wil deze wedstrijd graag spelen en we hebben dan ook een bijna voltallige selectie tot onze beschikking. De uit-wedstrijd tegen mede-parkbewoners Oosterparkers ging een maand geleden welliswaar vrij kansloos verloren (6-3), maar daarna morste ook de tegenstander punten zodat wij vandaag toch nog als koploper aan deze topper beginnen. We wisten bovendien al snel na die verloren eerste ontmoeting waar het voor ons fout ging: die fout maken we in ieder geval niet weer....

In een wedstrijd waar uw jo15-3 ongebruikelijk veel in balbezit is (70/30% ?) zijn de eerste 10 minuten van de 2e helft beslissend: een 1-1 ruststand loopt dankzij een reeks van genadeloos afgestrafte fouten en foutjes in onze defensie in die korte periode op tot een 1-4 achterstand.  Onze helden vechten zich nog heel stoer terug en hebben tot de laatste minuut zelfs nog kans op een (niet onverdiende) gelijkmaker, maar het mag niet zo zijn: eindstand 3-4.

Niet lang nadat de bal voor het eerst over veld 8 rolt worden we geconfronteerd met nog zo'n Cruijffiaanse wijsheid: "Als je zelf niet scoort doen hullie het wel".  De groen-witten spelen veel minder aanvallend dan we hadden verwacht, loeren op een counter en laten onze mannen het spel maken. Dat doet uw jo15-3 dan ook, maar tot echte kansen komt het de eerste paar minuten niet. Na 10 minuten gaat de eerste nul dan wel van het scorebord, maar aan de voor ons verkeerde kant: de spits van Oosterparkers kan vanuit een wel heel scherpe positie alleen naar onze keeper en faalt niet (wel gevlagd, toch 0-1). De daarop volgende discussie over vermeend buitenspel doet de scheidsrechter besluiten het veld te verlaten; een flinke smet (willekeurig wie er ook fout zat) op een verder sportieve wedstrijd. Onze helden laten zich er niet echt door van de wijs brengen en gaan door met waar ze mee bezig waren: proberen aanvallen op te zetten. Precies nog eens 10 minuten later heeft dat resultaat en komt de ruststand op het scorebord: 1-1.

Zoals gezegd wordt de wedstrijd beslist in de eerste minuten van de 2e helft. Wij hebben een paar wissels gedaan in de verdediging en dat oogt wat onwennig. De tegenstander begint tegelijkertijd wat eerder druk op de bal te zetten en die combinatie is noodlottig: in tien minuten worden drie onnauwkeurige passes gretig onderschept en allen keurig achter onze keeper in het netje gedeponeerd. In no-time van 1-1 naar 1-4; ruim voldoende tegenslag om de kopjes te laten hangen? Zo her en der op het veld lijkt het er wel bij onze blauw-witten, maar gelukkig is er voldoende veerkracht over in het team om er toch nog een wedstrijd van te maken.  Via alweer een doelpunt van onze nieuwe aanwinst Ioannis (2-4) en een geweldige solo van Caspar, afgeleverd aan Calvin en verzilverd door uitblinker van vandaag Adam (3-4) komt op zijn minst één puntje toch weer in zicht en iedereen gaat er weer in geloven. De laatste minuten van de wedstrijd zijn een 'alles-of-niets' stormloop op het groen-witte doel, maar hij wil er niet in: eindstand in deze leuke topper 3-4.

Met ieders nog 2 wedstrijden voor de boeg in deze competitie lijkt de titel uit zicht en dat is jammer. Het blijft echter voetbal: als wij 'gewoon' onze punten halen blijft de druk er voor onze concurrent vol op. Wie weet wat er mogelijk is?