We mogen weer! Na een geheel door de nog immer heersende pandemie gedicteerd seizoen begint vandaag een nieuw voetbaljaar en het voelt gelukig weer een beetje als vanouds: er staat weer publiek langs de lijnen, voetballers in de wei en er kan weer koffie besteld worden in de sportkantines. En (beker)voetbal, dat is er ook: zoals elk jaar een periode van een paar weken waarin teams die in hun competities op verschillende niveau's gaan uitkomen elkaar treffen om de eerste meters van het seizoen te maken.
Bij uw geheel vernieuwde jo17-3 kan je die 'eerste meters' vrij letterlijk nemen. Er is voorafgaande aan de ontmoeting 1x geoefend tegen clubgenoten jo17-4 (met 3-7 verlies geen groot succes voor onze mannen...) , er wordt nog gezocht naar een vaste trainer en coach en ook in het veldspel valt te herkennen dat de groep nog aan elkaar 'moet wennen'. Plezier, dat is er al wel en de rest volgt ongetwijfeld nog...

Tegenstander TLC is van een heel ander laken en pak: de wit-groenen van de Tolbert-Leek-Combinatie presenteren zich in 2x 40 minuten als een hecht, snel, fraai en gemakkelijk voetballend team dat misschien zelfs voor de 1e klasse waarin ze in competitie verband gaan uitkomen wel wat te sterk zal blijken.  Vandaag waren ze dat voor onze mannen in ieder geval wel:  een bijzonder eenzijdige ontmoeting eindigt in een 8-0 overwinning voor de thuisploeg.

Alleen maar slecht nieuws voor onze mannen, dan? Niet helemaal, want ze laten bij vlagen wel zien ook tegen een fysiek sterkere, goed op elkaar ingespeelde tegenstander toch behoorlijk weerstand te kunnen geven: zeker een aanknopingspunt voor de rest van het seizoen. Individueel deden we ook zeker niet onder voor deze tegenstander en ook dat stemt hoopvol.
Als laatste punt mag ook zeker invalcoach Janiko niet onvermeld blijven: met heldere instructie, voldoende steun en motivatie voor de mannen om toch door te blijven gaan en prima inzichten was hij zeker een meerwaarde voor het team. Prima gedaan!