26/11/2016 – Kardinge, Groningen. Afgelopen zaterdag stond voor het team de laatste competitieronde van de najaar competitie op het programma. De laatste twee wedstrijden werden verloren, eerst van Groninger Boys in een wedstrijd die weinig recht deed aan het de voetbal sport, en de laatste keer van HFC ’15.

In die laatste wedstrijd was HFC ’15 volgens de aanwezigen wel sterker maar is de uitslag wat geflatteerd. Een paar persoonlijke fouten en gebrek aan fitheid bij bepaalde spelers zorgen toen voor een zwak begin van de wedstrijd. HFC was iets sterker en erg zuiver in de afronding.

Vandaag is het dan ook tijd om weer eens te laten zien wat het team eigenlijk kan. En op deze laatste speeldag spelen we tegen Haren D4 en beide teams spelen dan om de 3e plek. Bij winst van GVAV kan het team de derde plek overnemen van Haren.

We spelen deze wedstrijd thuis om 12:30 op het hoofdveld van GVAV-Rapiditas. Een mooi podium voor een leuke wedstrijd. Naar een ruime warming up (partij voor ons liep wat uit) betreedt het team het veld en geeft de scheidsrechter al snel het startsignaal voor deze wedstrijd.

Er wordt goed gespeeld en al snel blijkt dat de teams niet geheel toevallig niks bijna dezelfde competitie statistieken hebben. De teams zijn erg aan elkaar gewaagd zo nu en dan volgen er over en weer wat kansen maar beide partijen hebben de zaakjes goed op orde. Beide partijen weten regelmatig via een diepe bal hun spitsten te bereiken waardoor er continue gevaar is. Sluitposten Marijn en Joost hebben voor GVAV de boel goed op orde en als de tegenstander doorbreekt moeten ze vaak twee keer langs het verdedigingsduo.

Wellicht enigszins bekeken door een roze bril, maar GVAV had meer kansen om te scoren dan de tegenpartij en was over de gehele wedstrijd gezien licht sterker dan Haren. In de eerste helft waren er kansen van o.a. Raphael, Noud en Samvel. De spelers zochten vaak net eits te veel zekerheid door de bal te ver aan de voet mee te nemen. Maar laten we ook de keeper van Haren niet vergeten, die heeft er ook voldoende weten te keren.

Het spelbeeld in de tweede helft was erg vergelijkbaar met die van de eerste helft. Aan de rechterkant konden Olaf en Mees elkaar goed vinden en Mees stuurde met mooie diepte passes Olaf regelmatig op pad. Dat resulteerde een aantal keer in een mooi strakker voorzet. Maar helaas lukte het de andere spitsen niet om de bal vervolgens tussen de palen te tikken. De laatste 10 minuten zetten de coaches alles op alles en schuiven Samvel van zijn verdedigende positie als extra spits naar voren. Dat leidt tot een finale waarin de spanning tot een hoogte punt komt. Het team zet Haren goed onder druk maar moet af en toe ook wel erg snel schakelen om een tegen stoot van Haren te pareren. Tot de laatste seconden wordt er sportief gevochten, maar geen van beide teams weet tot scoren te komen. En dus worden bij het slotsignaal de punten verdeeld en behoudt Haren op doelsaldo z’n derde plek in de eindklassering.

Wellicht was dit wel de mooiste wedstrijd tot nu toe. Twee zeer gelijkwaardige teams die op een zeer sportieve manier de strijd aangingen. Een paar doelpunten overeen weer (en eentje meer voor ons) had deze wedstrijd tot een perfectie wedstrijd kunnen maken.

Al met al een mooie en sportieve voetbalmiddag, waarin het team heeft laten zien waartoe het in staat is.