Sommige wedstrijden hebben net dat beetje extra. Zonder dat de bal nog maar een meter gerold heeft voelt de pot van vandaag van tevoren al als eentje die belangrijk is: GVAV en Be Quick hebben sinds mensenheugenis een gezonde sportieve rivaliteit. Qua punten en competitie staat er op dit moment voor beide ploegen nog niet veel op het spel, we zijn nog maar net begonnen, maar toch is langs de kant het overwegende gevoel 'deze moeten we winnen'. Een gevoel dat overigens ongetwijfeld ook bij de uit het zuiden van de stad aangereisde tegenstander van vandaag zal leven...
Aan het weer zal het gelukkig niet liggen. De voorspelde regen blijft (nog) uit en de paraplu's die zo her en der langs de kant te bewonderen zijn kunnen de hele wedstrijd dicht blijven.

De wedstrijd, dan.
In tegenstelling tot voorgaande wedstrijden begint GVAV ingehouden en wat afwachtend aan de pot. De wit-zwarte bezoekers maken de wedstrijd, maar hebben moeite om van het drukke middenveld te komen. Onze jo11-1 stelt daar buiten een paar lange ballen de hele eerste helft eigenlijk weinig tegenover en het is dan ook geen verassing als de bal na 5 minuten via de paal en daarna de rug van een ongelukkige Joost in het verkeerde doel verdwijnt: 0-1.
Wel verassend is het als scheidsrechter Willem slechts een paar minuten later de bal aan de andere kant van het veld op de stip legt. Ongebruikelijk ook, maar verdedigbaar: onze eerste serieuze aanval wordt ruw onderbroken op een plek die geen andere keuze laat. Rai legt aan en mist niet: 1-1.
Gesterkt door de gelijkmaker beginnen onze helden hierna iets meer in de wedstrijd te komen, maar een flink aantal spelers lijkt nog steeds wat onder eigen kunne te blijven. Misschien toch wat te spannend? Gelukkig hebben we in Damian, Rai en Richaino werkelijk uitstekende verdedigers en speelt keeper Joost een uitstekende wedstrijd: ondanks bij vlagen prachtige combinaties van Be Quick gaan we met 1-1 de rust in.

De tweede helft krijgt de bezoekende keeper meer kansen om zich te laten zien en dat doet hij met verve. Trainer Rens heeft onze mannen kennelijk goed toegesproken, want opeens doet GVAV weer volop mee: Matthias met ijzersterke rushes door de as, Senna met prachtige bal-aannames en loopacties, de pijlsnelle Rojairo en Richaino en Bilal met zijn controle (en soms ook overzicht). Kortom, een jo11-1 zoals we al vaker zagen: ze zijn er weer! Gecombineerd met de nog immer zekere en ijzersterke defensie maakt dat dat de wedstrijd eerst voorzichtig en later volop begint te kantelen en het de tweede helft onze mannen in het blauw zijn die op het veld heersen. Niet dat Be Quick het opgeeft overigens: het duurt nog ruim een kwartier totdat de eindstand (2-1) op het scorebord verschijnt en ook daarna zijn er aan beide kanten nog kansen. Gescoord wordt er echter niet meer en daarmee blijven de punten voor de eerste derby van dit seizoen op Kardinge.