Na een week gedwongen rust (afgelasting) beginnen de heren van de jo11-1 deze ochtend aan wat een zware reeks van wedstrijden lijkt te gaan worden: eerst dit duel tegen vv Heerenveen, de voorlopige houder van de derde plek in deze nog prille competitie, en de komende weken volgen Emmen, Udiros (jeugopleiding sc Heerenveen) en Lac Frisia: allen top 5 en gezegend met bijzonder gezonde doelsaldo's. Een hele kluif...
Maar om te beginnen dit Heerenveen.  De mannen van trainer Rens hebben er duidelijk zin in deze nazomerende ochtend en ook langs de kant heerst tijdens het inspelen een gezonde spanning. In het 'uitvak' heeft men er wel vertrouwen in: de Friese spelers zijn een stuk groter dan onze helden en een mega overwinning wordt daar dan ook zeker niet uitgesloten. Hoewel de dubbele cijfers uitblijven, krijgen zij uiteindelijk gelijk. Na 50 minuten fysiek ongelijke strijd gaan de punten met een afgetekende 1-6 mee naar Friesland.

De wedstrijd opent stormachtig. Al binnen één minuut staat het 0-1: de links-mid van de bezoekers legt de bal schijnbaar zonder enige moeite van enige afstand achter onze keeper Joost. Het antwoord laat echter ook niet lang op zich wachten: Rai doet exact hetzelfde bij de Friese doelman, maar dan uit een vrije trap vanaf de eigen helft!
Heerenveen speelt een (vaak te) felle wedstrijd, zijn veel groter en technisch redelijk vaardig en domineren dan ook geruime tijd het spel. De scheidsrechter fluit vaak en geeft GVAV daarmee gelukkig af en toe de tijd die ze nodig om op adem te komen. Het is dan ook bijzonder verrassend en tegen de verhouding in als Damian uit een afvallende bal lijkt te hebben gescoord, maar de scheidsrechter keurt het doelpunt af omdat de keeper zich heeft geblesseerd (?!?). Als Heerenveen vlak daarna het overwicht dat ze hebben verzilveren (1-2) en vlak voor rust nogmaals vanuit de tweede lijn scoren (1-3) lijkt het verzet wat gebroken, maar gelukkig is er eerst rust en ranja.

Hoewel er aan het spelbeeld weinig verandert (een ruwe, fysieke wedstrijd) duurt het toch nog 7 minuten totdat er weer gescoord wordt door de Friezen. Als even later Matthias geblesseerd moet opgeven hebben we nog precies 7 man op het veld: de opgave wordt steeds onmogelijker. Het is aan de inzet en het doorzettingsvermogen (tegen beter weten in, soms) van onze helden te danken dat er daarna 'slechts' 2 verdere tegendoelpunten vallen: eigenlijk best knap...

Flink verloren, dus en dat is nooit leuk.  Desondanks zijn er ook vandaag wel lichtpuntjes. In de opbouw lijkt het middenveld (zeker in de  1e helft) elkaar beter te vinden en onze achterhoede lijkt elke wedstrijd weer iets te groeien: ook tegen een sterke tegenstander zoals vandaag.