Zaterdag 25 november is de dag van de waarheid voor JO10-3. Nog één puntje bij het altijd lastige Actief uit en het kampioenschap is binnen.

Ruim op tijd zijn Ingmar en Jean Neill op de verzamelplaats bij het Alfa college aanwezig en al gauw volgen de teamgenoten. Er wordt een balletje getrapt tussen de auto’s op de parkeerplek en er wordt wat gelachen. Van kampioenstress nog geen spoor te bekennen. Hidde appt dat hij rechtstreeks gaat, dus we kunnen vertrekken. Zoals altijd valt de stoet wat uit elkaar en bij het Julianaplein gooit het stoplicht nog meer roet in het eten. Romano’s vader laat de eerste tekenen van kampioenstress zien, door achter de verkeerde auto aan te rijden en hij rijdt richting Drachten. Gelukkig weet hij tijdig te corrigeren en doordat hij op een slimmere parkeerplaats gaat staan, zijn ze alsnog als eerste bij de kantine. We zijn ruim op tijd aanwezig om nog een kop koffie te drinken en gaan naar de kantine. De jongens zitten als team rustig naar de samenvatting van AZ-Twente te kijken dat op het grote scherm te zien is. Na de samenvatting worden ze wat ongeduldig en geeft Hamdi het sein om, als team, richting kleedkamer te gaan.

Als de mannen omgekleed zijn, start de warming-up onder leiding van de aanvoerder van vandaag; Ingmar. Hierna volgt de standaard 7 tegen 2 partijvorm die fanatiek gecoacht wordt door trainer Hamdi.

Spanning staat er duidelijk op en de oefening loopt niet zo goed als anders.

Zijn ze er klaar voor? Na een paar minuten wordt het spel steeds beter en krijg ik er steeds meer vertrouwen in. Ondertussen verlaat GVAV JO10-2, dat de wedstrijd voor ons tegen de kampioensconcurrent speelde, het veld. Zij hebben helaas verloren. Hopelijk gaat het ons beter af.

Na nog een aantal vlammende schoten op doel, om keeper Hidde warm te krijgen en nog een yell, mag Actief aftrappen.

Zoals altijd heeft Hamdi de jongens verteld direct druk te zetten. Heel GVAV stormt naar voren en Actief weet niet wat hen overkomt. Ingmar verovert de bal van de laatste man en gaar richting de keeper. Hij plaatst de bal in de hoek en het is 0-1. Binnen 10 seconden? Dat is nog eens een goed begin!!!

Hierna is ook Actief wakker en golft het spel op en neer. Redouan verdedigt goed en trekt ook mee ten aanval; een mooi schot van hem wordt gestopt door de keeper van Actief. Iedereen doet goed mee en als team zijn we duidelijk de bovenliggende partij. Dat wordt beloond met een prachtige 2^e goal. Romano onderschept de bal op rechtsachter, speelt Elod direct in op het middenveld en na een kaats op Redouan een prachtige steekpass, staat Ingmar voor de tweede keer voor de keeper van Actief om de 0-2 binnen te tikken.

Dat geeft vertrouwen en GVAV wordt sterker en sterker. Na een hoekschop wordt de keeper 3 keer achter elkaar getest door goede schoten, maar hij blijkt erg goed te zijn. Op een hard afstandsschot van Jean Neill heeft hij echter geen antwoord en het is 0-3. Marnix, niet onze grootste speler, heeft een reus als directe tegenstander maar dat lijkt hem niet te interesseren. Hij blijft letterlijk en figuurlijk overeind. Amir en Sietse waren als wissel gestart en staan al te trappelen om mee te doen. Eindelijk is het zover en komen de verse krachten in het veld. Ze laten direct zien dat ze er zijn; Amir neemt een corner en Sietse schiet hem hard in de hoek. De keeper van Actief is duidelijk in vorm en krijgt er nog een handje tegen. We krijgen een nieuwe corner, waar iedereen het doelpunt al bijna telde.

Vanuit de corner volgt een snelle counter waarbij Actief laat zien dat het zeker ook kan voetballen. Gelukkig is ook Hidde in vorm en hij redt uitstekend. Hij schiet de bal ver uit en na een solo weet Ingmar ook de 0-4 te maken. We blijven sterker en spelen veel op de helft van Actief. Vooral de verre uittrappen van de keeper bezorgen ons nogal wat last waardoor we ook snel terug moeten. Na zo’n uittrap voeren Elod en Ingmar een razendsnelle counter uit, waarbij Elod bijna scoort. Uit de volgend uittrap van de keeper dreigt onze verdediging te bezwijken onder de aanvalsdrift van Actief. Tussen 3 aanvallers weet Amir nog net redding te brengen door een machtige sprint in te zetten en de bal net voor de voet van de spits weg te tikken. Actief zet nog 1 aanval in en komt tot aan de keeper, maar Hidde werpt zich als een leeuw op de bal en ook deze kans is verkeken. Het is rust en tijd voor een welverdiende limonade.

De stemming is uitgelaten en je zou bijna vergeten dat er nog een helft gespeeld moet worden. Na rust gaat Romano op goal en gaat Hidde in het veld laten zien wat hij ervan kan. Na de aftrap gaan we verder waar we gebleven waren. We vallen weer aan en krijgen een corner. Sietse neemt hem en Elod probeert een halve omhaal. Helaas is de bal net te hoog voor hem en wordt het niet meer dan een achterbal. Amir laat zien dat hij sterk is en verovert de bal op het middelveld. Helaas voert hij zijn actie net te ver door, waardoor hij de bal niet meer diep richting de vrijstaande Hidde weet te krijgen. Er volgt een rommelige fase waarbij GVAV niet meer goed samenspeelt en steeds te laat terugkomt. Onze rots in de branding Jean Neill ziet nu wel heel veel op zich afkomen. Hij wordt afwisselend gesteund door Sietse, Marnix en Redouan, die hun taken nog wel trachten uit te voeren, maar Actief krijgt duidelijk overwicht, doordat we niet als team spelen. Na weer een aanval van 4 spelers van Actief tegen Jean Neill en in dit geval Marnix, is Romano kansloos en is het 1-4.

Ook Actief heeft in de rust een andere keeper ingezet en ook deze kan heel ver uitschieten. Omdat een aantal van ons te ver naar voren stonden, zagen ze deze keer geen vliegtuig, maar de bal hoog over zich heen komen. De spitsen van Actief wisten wel raad met deze buitenkans en het is ineens 2-4. Zou het dan toch nog spannend worden? We hebben nog een klein kwartier te gaan. Actief krijgt er vertrouwen in en de spanning slaat bij ons in de benen. Alleen Jean Neill en Redouan blijven spelen zoals ze altijd doen, de rest heeft last van de bibbers. Gelukkig doet Romano het goed op een afstandsschot van Actief en tikt hij de bal uit zijn doel. Het is niet zo dat we niet meer mee doen, maar er wordt teveel met de bal gelopen en te weinig gepasst. Uit een mooie steekpass komt Amir een teenlengte tekort en ook na een snelle aanval passt Elod goed naar Ingmar, die net naast schiet. We komen weer wat terug en het spel golft weer op en neer. Het kan in deze fase alle kanten op en de spanning bij de ouders neemt weer een beetje af. Het lijkt wel weer goed te komen. Het is alsof de jongens in het veld deze gedachten hebben overgenomen, want op het middenveld worden een drietal duels eenvoudig verloren en na een splijtende pass staan er 3 man van Actief voor Romano. Er is geen houden aan en het is 3-4. GVAV blijft ten aanval trekken en verdient een corner. Hidde neemt hem en het schot van Elod wordt van richting veranderd. Het is 3-5. Niet de mooiste goal, maar dat maakt niemand wat uit. Alsof we niet willen winnen rennen we weer veel naar voren en weinig naar achteren. Na weer een gevalletje verloren duels en nakijken van de tegenstander, in plaats van er als een speer achter aan gaan, maakt Actief de 4-5. Hoe lang is het nog? Nerveus kijken de toeschouwers op de klok. Nog een minuut of 5. Als dat maar goed komt. Dan laten Hidde, Redouan en Elod weer even zien waarom we bovenaan staan. Na een mooie aanval van deze drie, schiet Elod de 4-6 binnen. Nog even doorbijten! Het wordt wat harder en de eerste pijntjes komen bij onze tegenstander. Ook bij ons wordt het lastiger door een combinatie van de vermoeidheid en misschien ook spanning. Met nog een minuutje te gaan kan een totaal vrijstaande speler uit een corner de 5-6 binnentikken.

De laatste minuut lijkt een eeuwigheid te duren, maar dan fluit de scheidsrechter af en is de buit binnen. JO10-3 is kampioen!!!!

Iedereen is blij en trots en de spanning wordt omgezet tot een luid gejuich. In de penaltyserie die volgt, laten de jongens nog even zien dat ze kunnen knallen. En na de laatste bal van Romano volgt een soort groepsknuffel. Hierna volgen nog de felicitaties van de sportieve tegenstanders en een groepsfoto. In de kleedkamer is de stemming uitgelaten en wordt het ‘kampioenen – kampioenen’ zo hard geschreeuwd dat het wel in Kardinge te horen moet zijn.

Laura trakteert nog op een zakje snoep of chips en daarna vetrekken we moe, maar zeer voldaan uit Eelde. Volgende week nog de laatste wedstrijd tegen Lycurgus en dan wacht na de winter de eerste klasse.