Slechts een paar dagen na de laatste wedstrijd begeeft uw jo13-2 zich alweer op het strijdtoneel, ditmaal in Zuidlaren om de (spreekwoordelijke, uiteraard) wapenen te kruisen met de talentjes van de plaatselijke FC aldaar. Na aan de laatste 2 wedstrijden helaas geen punten over te hebben gehouden wordt het volgens de fans langs de kant wel weer eens tijd en gezien de resultaten van beide teams zou dat ook tot de mogelijkheden moeten kunnen behoren. 
Aangekomen op het fraaie, maar vrijwel lege sportpark de Wenakkers wordt iedereen getrakteerd op prachtig gekleurde luchten die het einde van alweer een mooie nazomerdag inluiden, en gratis koffie. De temperatuur neemt voelbaar af nu de zon weg is, dus die is meer dan welkom. Nogmaals dank!

De wedstrijd, dan.
De instructie waarmee de spelers van beide teams het veld in zijn gekomen zal aan beide kanten niet veel uiteen hebben gelopen, want we treffen in de blauw-zwarte thuisploeg een team dat onze helden een spiegel voor lijkt te houden. Volop inzet en werklust, soms met mooie combinaties, soms met lange halen naar voren, maar vooral met veel strijd is er aan beide kanten van het veld voldoende te bewonderen en als je daarbij het solide verdedigde werk van beide teams optelt is het geen verrassing dat beide keepers niet heel vaak aan de bak hoeven en de eerste helft uiteindelijk net zo eindigt als hij is begonnen: 0-0. 

Onze GVAV'ers lijken wel wat sterker dan de thuisploeg te beginnen aan de 2e helft. We houden het veld beter breed dan in de eerste helft, slagen er af en toe in het spel te verleggen en zetten Zuidlaren op die manier aardig vast. Dat krijgt ook een beloning als Rai na pakweg 10 minuten op de van hem bekende wijze een vrije trap over het muurtje, achter de keeper en in het netje weet te krijgen: 0-1! Het vermelden waard (zeker in de week van de scheidsrechter) is dat de scheids Rai hier terecht twee kansen voor gunde: bij de eerste poging was een enthousiaste, maar veel te vroeg uitgelopen verdediger haast eerder bij de bal dan de vrije-trap-nemer zelf...
Helaas weten onze mannen de druk niet vol te houden en het onrustige spelbeeld van de eerste helft keert langzaam terug. De thuisploeg voert de druk op ons doel steeds een stukje op en weet uiteindelijk de verdiende gelijkmaker te scoren als wij een voor een vrije trap mee naar voren gekomen verdediger helemaal vrij laten staan.
De laatste minuten wordt het zelfs nog even billenknijpen voor de meegereisde fans, maar ondanks flipperkast voetbal in en rond onze zestienmeter wordt er niet meer gescoord: eindstand 1-1, een stand die bij een wedstrijd als deze past.