Een wedstrijd tegen de dit seizoen nog vrijwel ongeslagen koploper lijkt voor uw jo13-2 op voorhand een flinke kluif. Toch zijn wel degelijk aanknopingspunten voor een sprankje hoop: de uitwedstrijd tegen dit zelfde Hoogezand werd voor de winterstop pas in de laatste minuten verloren en bovendien maakt het team nog steeds een leuke groei door. Wie weet wat er kan gebeuren? Onder een voorzichtig voorjaarszonnetje slagen onze helden er grote delen van de wedstrijd wederom in om de rood-zwarte bezoekers van het scoren te houden, maar komen daarbij zelf nauwelijks aan voetballen toe: de einduitslag van 1-3 is dan ook een prima weerspiegeling van de krachtsverhouding tussen een fysiek sterk en bij vlagen prachtig voetballend Hoogezand en onze dappere mannen.

Trainer Niek heeft voor deze ontmoeting voor het eerst sinds tijden weer eens de beschikking over een volledige en fitte selectie. Dat genoegen duurt helaas niet lang: al na een paar minuten raakt onze dribbelaar Dylen bij een ongelukkige botsing geblesseerd en kan niet verder. Snel weer beter worden!  Het spel gaat daarna een beetje 'heen en weer' zoals dat zo mooi heet: beide ploegen houden elkaar aardig in evenwicht.  Op enkele momenten na lijkt het verschil te moeten gaan komen uit hoe rustig spelers aan de bal kunnen blijven, want waar GVAV zichtbaar moeite in de passing heeft en daardoor vaak naar oplossingen in kleine ruimtes zoekt (lees: duels op zoekt) grossieren de bezoekers in perfect landende passes en houden op die manier hun speelveld groot en lastig te verdedigen. Lastig, maar niet onmogelijk: er is een misverstandje in verder ook deze wedstrijd weer behoorlijk solide spelende blauw-witte verdediging nodig om na 9 minuten de score te openen. GVAV krijgt wat kansjes om de score gelijk te trekken, maar vlak voor rust is het toch weer Hoogezand dat met een bijna perfect gemikt schot in de verre hoek de ruststand op 0-2 zet.

In de rust bereikt ons team het bericht  dat de enig andere overgebleven titelkandidaat WVV hun wedstrijd hebben verloren. We staan niet  langer tegenover de koploper: dit zijn de kampioenen! Hoogezand lijkt echter van niets te weten en bepalen net als tijdens de 1e helft het spel; misschien nog wel meer dan tijdens de 1e 30 minuten. Al snel vertaalt zich dat ook in score: matig uitverdedigen levert de bezoekers 0-3 op. Daarna volgt een heuse belegering en lijken onze helden niet meer van eigen helft te kunnen komen, maar gescoord wordt er door de onwetende kampioenen niet meer. Dat gebeurt aan de andere kant van het veld wel. Rai stuurt Igor perfect op weg en die profiteert maximaal van de steeds groter wordende ruimtes in de achterhoede van Hoogezand: 1-3!  Als er gelijk daar op volgend nog een paar leuke kansen voor GVAV ontstaan lijkt er nog heel even een stuntje mogelijk, maar uiteindelijk blijft de teller op 1-3 hangen.

Felicitaties van onze spelers aan de kersverse kampioenen worden met onbegrip ontvangen: ook na de wedstrijd lijken de Hoogezandsters van niets te weten. Het is toch echt zo en daarom nogmaals aan deze sterke ploeg: felicitaties met de keurige winst van vandaag, maar vooral ook met het behaalde kampioenschap!