Half zweet stinkt niet

JO17 heten we dit seizoen. Dat klinkt als een team vol mensen met een eigen rijbewijs die zich moeten scheren voordat ze het veld betreden. De spelers van het team hebben nagenoeg allemaal dezelfde namen als vorig seizoen maar ze zien er heel anders uit. Rare boel. Gelukkig heeft Pascal nieuwe foto’s op de site gezet zodat we even kunnen spieken wie wie is. In het halve uur dat het team met een angstaanjagend professionele warming-up bezig is, oefenen wij de ‘wie is wie’ en dan kan de wedstrijd beginnen. Deze eerste competitiedag voor ons is dat onder leiding van scheidsrechter Palsma. Correct, duidelijk, gezellig en gehuld in een knalgeel shirt en een paar kicks waar de jarenlange ervaring vanaf straalt.

Actief begint met leuk samenspel en de eerste minuten ligt de actie vooral voor ons doel, maar na een ferme uittrap van invalkeeper Wiggo (4 van onze spelers zijn stuk vandaag. De leeftijd begint toch wel wat mee te tellen…) komt de bal bij Bennis die met soepel voetenwerk afspeelt op Jesse. Die is altijd goed voor een flinke sprint voorwaarts en zo komt de bal voor de eerste keer bij de andere goal in de buurt. Actief heeft dit jaar echter een mooi team op de been gebracht en bouwt aanval na aanval op. In eerste instantie wordt dit gestopt door Pelle die zich in de afgelopen jaren heeft ontwikkeld tot een snelle sprinter en die de spitsen van Actief er vakkundig uitloopt. De tweede keer is Marijn de tegenstander te slim af door een lepe schijnbeweging te maken. Bij de derde poging breekt Actief toch door en is het ineens 1-0.

We spelen snel verder met een fanatieke Joost die loepzuiver passt. De bal wordt meteen opgepikt door Pelle de verschrikkelijke die met de bal aan z’n borst gekleefd oprukt, dwars door de verdediging heenbreekt en met een briljant afstandsschot de gelijkmaker op zijn naam zet. 1-1 is het.

Actief gaat meteen in de tegenaanval en krijgt een paar vrije trappen vlak voor onze goal toegekend, maar met een muur waar Trump zich niet voor zou schamen weten we tot drie keer toe het gevaar te keren. Tussen al dit knappe geweld van Actief staat GVAV echter als een huis en benutten de spelers elke kans die ze krijgen. En zo is daar ineens Olaf die over de linkerflank naar voren dieselt en Nemo aanspeelt. Nemo haalt uit en kegelt de keeper omver, maar die is slim genoeg om net voor de doellijn om te gaan. In een alerte rebound werkt Jesse de keeper nogmaals tegen de grond, maar ook nu is het weer net aan de (voor ons) verkeerde kant van de lijn. Maar dan is Bennis daar ineens die met kalme precisie de klus afmaakt en GVAV op een voorsprong brengt. 1-2. Fantastisch!

Samu, die na de publiekswissel van Jesse in het veld staat is de man die de eerste vrij trap voor GVAV regelt. Virtuoos genomen door Nemo, maar net iets meer virtuoos dan effectief. Actief draait dat even later om door met een lompe doch effectieve bal de stand weer gelijk te trekken. 2-2.

Onze tegenstander is nu op dreef en proeft de 3-2 al maar dat is buiten Tijmen gerekend die al zijn 182,5 centimeters aan verdedigende kwaliteit inzet om een tegendoelpunt te voorkomen. En met succes. Inmiddels voelt iedereen de rust naderen en zetten beide teams nog even lekker aan. Een toffe sliding van Noud (er klinkt enthousiast applaus op langs de lijn) en een hoekschop van Samu maken het nog even spannend. Olaf kopt de bal knalhard op de lat (dit telt als een halve punt) er volgt nog een balletje op de paal (nog een halve punt) en Actief jaagt de bal nog een keer tussen de palen. Eigenlijk is het nu 3-3 maar de KNVB-regels zijn onverbiddelijk en zo gaan we, na op de valreep nog een bijna bovennatuurlijke verdedigende actie van Lars, met 3-2 de
rust in.

Na de rust verschijnt de scheidsrechter in een vers oranje shirt op het veld hetgeen hem een zo mogelijk nog jeugdiger uitstraling verleent. De energie straalt af op onze spelers en dat is te merken. Pelle scoort bijna zijn tweede doelpunt, Noud lijkt te vliegen en Wigge komt met een enorm zelfvertrouwen keer op keer zijn goal uit om bal na bal uit de gevarenzone te plukken. Wat een koelbloedigheid. Hulde! Maar ook Actief bruist en scoort zomaar 4-2 uit een corner. Nemo countert direct met een heerlijke solo. Als het inderdaad zo is dat het ‘om het spel gaat en niet om de knikkers’ dan zijn we op dit moment absoluut aan de winnende hand, ondanks dat het inmiddels 5-2 is geworden. We spelen vrolijk door. Pelle maakt een mooie omhaal, Olaf doet iets slims en Marijn en Lars vermaken het publiek met een paar lange-afstands 1-2-tjes. En dan wordt Sen weer ingewisseld. De koning van het middenveld die onvermoeibaar de bal uit de kluwen spelers op het middenveld pulkt en zo aan de basis staat van een hele serie GVAV-aanvallen. Want GVAV blijft met opgeheven hoofd doorspelen. Met weer een bal op de paal (halve punt erbij), een stuiterbal op de lat (volgens mijn telling is het nu 5-4) en dan verschijnt ineens Samvel, volledig op stoom, die de keeper subtiel uitspeelt en dan, vanaf 1 meter, de bal met een rotschop het net injaagt. 5-5! Of in de KNVB-telling: 5-3. Dat smaakt naar meer. En oh boy wat speelt iedereen goed. Het wordt met de minuut beter en het is een genot om naar te kijken. Het is dat Actief net even wat meer snelheid in het team heeft en dat maakt precies het verschil deze wedstrijd. Zo eindigen we vandaag met 5-3 op het scorebord.

Alhoewel…de wedstrijd is voor het publiek nog niet helemaal afgelopen want we moeten toch echt nog even uitzoeken hoe dat zit met de mysterieuze shirtwissel van onze scheidsrechter. Welaan, hij fluit dit weekend 2 dagen. De eerste wedstrijd een helft in het geel. Dan een vers oranje shirt. De volgende dag begint hij in het oranje (want half zweet stinkt niet) en dan de tweede helft weer in het gele shirt. En daarna gaat de boel de was in. Zo gaat dat in Eelde!

 verslag geschreven door Mieke Schoonhoven