6 september 2019 - Afgelopen donderdag stond voor GVAV-Rapiditas JO17-4 een oefenwedstrijd op het programma. In plaats van de training speelde het team tegen Noordwolde JO17-1. We spelen dan nog zonder Lars en Sen die afwezig zijn i.v.m. een schoolactiviteit en de geblesseerden Pelle en Bennis. Öwen van Jo17-3 is gevraagd om het team te versterken i.v.m. de afwezigheid van enkele spelers.

Als de wedstrijd van start gaat merkt het team dat het te maken heeft met een team dat kort op de bal zit, weinig ruimte geeft en snel om kan schakelen van verdedigen naar aanvallen. Dat is wel even wennen en het duurt een flinke tijd voordat daar een antwoord op gevonden kan worden. Het kost het kost 3 doelpunten, waarvan zeker 2 te maken hebben met scherpte aan de kant van GVAV. De eerste helft van de eerste helft is het zoeken naar een manier om onder de druk van de tegenstander vandaan te komen. Zo halverwege gaat dat wat beter en blijft de 0 – 3 stond op de borden staan.

In de rust is wel het nodige te bespreken en wil het team met een ander aanpak de tweede helft starten. En aangezien het een oefenwedstrijd is er zeker ruimte om eens te kijken of hoe de oplossing van het team uitpakt. Het team wil graag van 4-4-2 overschakelen naar 4-3-3. Een uitdaging want zelfs met de 4-4-2 laat het team veel ruimte op het middenveld. Bij 4-3-3 wordt dat naar verwachting niet beter. En we hebben ook een mannetje minder achter de bal om de bal bij de spitsen te krijgen.

Met een ander aanvalsplan en wat aandachtspunten op zak begint het team aan de tweede helft, het begint wel al wat donkerder te worden dus er moet wel haast gemaakt worden aangezien we door uitgelopen veldonderhoud en beperkte veldcapaciteit geen kunstlicht hebben op ons speelveld.

Vanaf het begin van de tweede helft drukt de tegenstander flink door, gedrevenheid en veel assertiever spel i.c.m. efficiënt afmaken zijn daarvoor een belangrijk deel van het recept. Het team van GVAV-Rapiditas zakt wat weg, verloren persoonlijke duels worden niet gecorrigeerd en het balverlies is hoog. Uiteraard helpt de stand niet bij in het hervinden van de motivatie en in het slot vallen er dan ook nog wat spelers uit met blessures en is de organisatie van het team zoek. Het zelfstandig geschuif van spelers draagt ook niet aan bij.

Samenvattend: er is werk aan de winkel. We hebben veel geleerd, geleerd van de tegenstander maar ook over ons zelf. Goed dat we tegen deze tegenstander hebben geoefend, we treffen ze ook in de competitie en dit geeft ons een mooi doel om in de komende weken naar toe te werken qua niveau.

Geschreven door: Pascal