Soms twijfel je wel eens aan hoe slim je de keuzes voor het besteden van je vrije tijd zijn geweest. Vandaag was dat voor (toch in in ieder geval de ouders van) uw jo14-1 zeker het geval: een uitwedstrijd in het Friese Opeinde, om kwart voor negen op een zaterdagochtend in februari: dat hadden we gehoopt met de jongere leeftijdscategorieen achter ons te hebben gelaten...  Als je voor die moeite echter een wedstrijd als vandaag krijgt voorgeschoteld, met ook nog eens een voor GVAV heel gunstige uitslag is het idioot vroege opstaan, verzamelen in het donker en het bijzonder frisse weer al bijna weer vergeten: dit had uw schrijvert niet willen missen. 

Tegenstander is ONT (Opeinde - Nijega - de Tike) jo14-1 en plaats van handelen is hun prachtige sportpark Douwekamp. De Friezen hebben het voor de kerst goed gedaan (2e in een 1e klasse competitie) en de uitslagen die ze behaalt hebben tegen teams waar wij ook tegen hebben gespeeld geven duidelijk aan dat voor onderschatting geen plaats is. Dat doen onze mannen dan ook niet, deze tegenstander onderschatten en scherp als de laatste paar wedstrijden ook al het geval was wordt (zoals eerder gemeld om 08:45) onder het toeziend oog van een heus scorebord aan deze ontmoeting begonnen.

We doen dat met slechts 12 man: de ziekenboeg is nog steeds niet leeg (beterschap heren!). De thuisploeg kampt echter met soortgelijke problemen en daardoor is het in ieder geval ook op dat punt eerlijk verdeeld.

Dat scorebord laat maar heel even een brilstand (0-0) zien, want al na drie minuten is het Timo die van flinke afstand de openingstreffer op zijn naam mag zetten. Heel lang kan hij daar niet van genieten, want in minuten 7 & 8 buigt de thuisploeg onze voorsprong bliksemsnel om in een achterstand: twee keer vlak achter elkaar weten geel-zwarte vleugelspelers met prachtig gebogen passes een vrije man voor keeper Dorian te vinden en opeens staat er 2-1 op het Friese scorebord.  Gelukkig begrijpt de hele jo14-1 dat  we nog maar net begonnen zijn, alles is nog mogelijk en er gaan dan ook nergens kopjes hangen. Wel wordt het spel wat feller (van beide kanten, maar het blijft grotendeels fair)  en na een fraaie gelijkmaker (2-2) kunnen we hetzelfde 'trucje' uitvoeren, maar dan aan de andere kant van het veld: met wederom 2 goals in evenveel minuten buigt uw jo14-1 de achterstand weer terug in een voorsprong (2-4).  Als even daarna onze absolute topscorer Justin zijn 39ste van dit seizoen maakt (2-5) lijken we wat lucht te krijgen, maar ONT geeft niet op. Ondanks dat het scorebord inmiddels een voor de thuisploeg behoorlijk ongunstige stand laat zien wordt er om elke bal gestreden en gaat het spel grotendeels gelijk op.  Dat het verschil in de effectiviteit zit bewijzen Emin en Joost nog even vlak voor rust: eerst genoemde passt hard in en onze keeper/gelegenheidsspits rondt bij de 2e paal keurig af: 2-6 en rust, ranja en stukjes appel (prima idee van de thuisploeg!).

De tweede helft is wat minder spectaculair. Slordigheden door vermoeidheid, het gebrek aan wissels, spelers die uit positie gaan lopen en de vele onderbrekingen vanwege struikelpartijen en/of overtredingen maken dat er welliswaar nog 2x gescoord wordt (1 aan elke kant),  maar dat de echte spanning er een beetje af is. Na de terecht bijgetelde 2 minuten blessuretijd kan uw jo14-1 na een luid applaus voor zichzelf moe maar voldaan de kleedkamers opzoeken: een start in de 1e klasse met 6 punten uit 2 wedstrijden overtreft alle verwachtingen.

Gezien de krachtige ploegen die ons nog te wachten staan is al te vroeg juichen natuurlijk precies dat: veel te vroeg.  Feit is wel dat uw helden vandaag weer hebben laten zien dat dit team op inzet, inzicht, teamgeest en veerkracht ook in een sterke competitie prima mee kan komen en zelfs tot klinkende resultaten kan komen. Applausje voor jezelf!