"We gaan zo veel mogelijk op de helft van de tegenstander spelen". Een simpele instructie, maar niet gelijk een taktiek die je verwacht voor een team dat aan het begin van dit rare, rare seizoen nogal eens dubbele cijfers op de verkeerde kant van het scorebord moest laten noteren. Alles is echter anders inmiddels en uw jo15-3 is in de interne jo13/jo15 competitie die we nu spelen uitgegroeid tot een serieuze kandidaat voor de eindoverwinning. En daar horen af en toe uitgesproken aanvallende intenties bij...

Tegenstander jo13-4 komt de afgelopen weken minder makkelijk aan hun punten: met één enkele overwinning bezetten ze voorlopig de laatste plek. Hoewel de eerder geplande ontmoeting in competitieverband tegen de jongere clubgenoten niet door kon gaan vanwege de toen heersende vorst is het toch een 'oude bekende': in januari hebben beide teams elkaar al eens eerder ontmoet in een doelpuntrijke oefenwedstrijd. Het werd toen uiteindelijk (mede door maar liefst 2 penalties tegen) 5-4 en die uitslag geeft duidelijk aan dat de buit vooraf nog niet binnen is; het spelbeeld toen zegt wel dat we een meer dan redelijke kans op 3 punten maken.

In een wedstrijd waarin uw jo15-3 zoals verwacht het spel maakt zijn die drie punten eigenlijk binnen 6 minuten binnen: het staat dan al 2-0.  Het elke week weer een stukje betere posisitiespel zorgt er daarna voor dat we defensief weinig zorgen hebben en wat weinig geluk in de afronding dat de score uiteindelijk niet heel hoog op loopt: eindstand 5-1.

Als de wedstrijd begint maakt een waterig voorjaarszonnetje het redelijk aangenaam toeven op het door de spelers zeer geliefde veld 3. Direct vanaf de aftrap laten we zien wat het plan is vandaag: Ishmail onderschept een pass en haalt na 42 seconden de nul al van het scorebord: 1-0! We houden de druk er vol op en een paar minuten later heeft dat weer resultaat als een in eerste instantie afgeslagen corner door Jayden op hem vertrouwde wijze van flinke afstand in de touwen wordt gejaagd: 6 minuten gespeeld en 2-0 voor. Die weelde bezorgt de coaches wel wat (luxe) zorgen: kunnen we de focus bewaren en niet allemaal richting het doel gaan rennen? Dat lijkt gelukkig niet (al te zeer) het geval, maar toch valt het volgende doelpunt aan onze kant (2-1).  Elvis antwoordt echter al snel namens het hele team met een solo over de achterlijn. Terwijl de tegenstanders protesteren dat de bal uit is geweest rondt hij rustig af: 3-1. Slim gespeeld: de actie is pas over als de scheidsrechter fluit! In de laatste minuten van de 1e helft bepaalt een intikker van Adam de ruststand: het staat dan 4-1.

De 2e helft staat meer in het teken van het houden van posities: de stand maakt dat we niet langer meer uitgesproken aanvallend hoeven te spelen. Aansluiten, elkaar coachen, opkomen van middenvelders en overnemen van defensieve taken komen allemaal voorbij. Levert vaak mooi verzorgd voetbal en best wel wat doelpogingen op, maar het duurt nog tot ver in die 2e helft voordat er weer wat op het scorebord verandert. Walif bekroont dan zijn (toch al) prima wedstrijd met een doelpunt en bepaalt de eindstand op 5-1.

Het toch al goede gevoel over deze wedstrijd wordt nog versterkt als we het veld af stappen: competitie organisator Hamdi staat daar met de bekers die er te winnen zijn en het goede nieuws dat medekoploper Oosterparkers op een ander veld een verliesbeurt heeft moeten noteren: we staan weer aan kop!