We leven alweer in de maand mei, alles om ons heen groeit en bloeit en we mogen voorzichtig gaan hopen op wat hogere temperaturen. Deze zaterdag is van die oplopende temperatuur nog niet heel veel te merken: het blijft gelukkig droog, maar gedurende de gehele toch wel bijzondere wedstrijd die we vandaag spelen bestaat het 'plafond' boven veld 8 en de rest van sportpark Kardinge uit een dik pak grijze bewolking.

Niet dat uw jo15-3 zich daar heel van aantrekt: tegenover ons staan namelijk de dames van de mo19 en die mogen we gerust tot de voor onze helden uitdagende tegenstanders rekenen. De meiden zijn namelijk niet alleen een stuk ouder dan onze mannen, maar vormen ook al jaren een hecht team dat in die periode steeds op een hoog niveau in het meidenvoetbal heeft geoppereerd.  Geen tijd voor uitgebreide weersberichten dus: alle aandacht & inzet zal nodig zijn om partij te bieden en zo de groei die wij ondanks de voortdurende corona beperkingen toch als team hebben doorgemaakt te laten zien.

Jo15-3 heeft daarvoor vandaag ondanks de meivakantie een redelijk complete selectie: slechts een paar spelers ontbreken en bovendien debuteert Pedro die sinds deze week met ons mee traint. We gaan er voor! De opdracht voor vandaag is simpel en wordt vooral de 1e helft goed uitgevoerd: houdt de linies dicht op elkaar (aansluiten) zodat er weinig ruimte is voor de tegenstander om de bal rond te spelen.  In een wedstrijd waar de dames veelal in balbezit zijn, maar lastig tot echte kansen komen, gaat de score steeds gelijk op. Een 1-1 in de 1e helft wordt gevolgd door diezelfde uitslag in de 2e: einduitslag 2-2.

Als de bal om 13:00 voor het eerst aan het rollen wordt gebracht is het verschil in speelstijl tussen beide ploegen al snel zichtbaar. De mo19 speelt op balbezit, laat de bal mooi in de ploeg rond gaan en laat op die manier zien mooi, verzorgd voetbal te willen en kunnen spelen. Tot echte kansen leidt dat echter niet en het zijn onze voor de gelegenheid in het rood gestoken mannen die als eersten serieuze doelpogingen mogen noteren. We openen met een geplaatst afstandschot dat nog net doel mist, maar een paar minuten later is het wel raak als Ishmail eindstation is van een fraaie combinatie: 0-1. Ook na die vroege openingstreffer blijft de mo19 veel in balbezit en ligt er onverminderd veel druk op met name onze laatste linies, maar David, Elvis, Yannick en Rutger kunnen er toch steeds voor zorgen dat keeper Caspar het ondanks het veldoverwicht van de tegenstandsters relatief rustig heeft, deze 1e helft.  Op snelheid komen we zelf ook nog wel eens aan de andere kant van het veld, maar ook daar blijft het uiteindelijk redelijk rustig voor de keepster. Lang lijken we op die manier op een 0-1 ruststand af te gaan, maar een paar minuten voor de ranja beslist een schot van behoorlijke afstand anders: onbereikbaar over onze doelman en toch nog 1-1.

Waar we de 1e helft zoals afgesproken redelijk compact verdedigden en op die manier serieuze doelpogingen konden vermijden hebben we het 2e bedrijf aanzienlijk meer moeite om het allemaal te belopen en zo goed aan te blijven sluiten. Resulteert in soms flinke ruimtes die door de mo19 gretig worden gebruikt: ons doel wordt regelmatig onder vuur genomen. Dat levert ook al snel een goal op (2-1), maar onze helden geven niet op en bovendien hebben we vandaag een doelman in bloedvorm: met prachtige klassieke zweefduiken 'vliegt' Caspar de ene na de andere poging uit zijn doel en houdt zo lang, heel lang uw jo15-3 in de wedstrijd. Een paar minuten voor het einde worden we daar ook voor beloond als een solo in het voor ons juiste netje belandt (2-2) en we krijgen zelfs nog een paar kansen de (wel wat onverdiende) winst naar ons toe te trekken, maar de score blijft ongewijzigd: eindstand in wederom een heel vermakelijke wedstrijd 2-2.