Eindelijk speelden we weer een heuse competitiewedstrijd na een vermaledijde coronacrisis met sportpark Kardinge als decor. Met een aantal nieuwe (jonge krachten) begonnen we enthousiast aan de wedstrijd tegen Heiligerlee 3, maar deze tegenstrever trok furieus en gedreven ten strijde tegen ons. Het werd een beetje een kat-tegen-muisspelletje en dus werd het een zware dobber waar we veel moeite hadden om zelf tot enigszins aanvaardbare aanvallen te komen. We waren gewaarschuwd. Er kwam veel druk op onze verdediging en hun middenvelders wisten met lepe balletjes de buitenspelers te bereiken doordat ze iets comfortabeler aan de bal waren en meer automatismen in hun spel etaleerden.

Met kunst en vliegwerk konden we het tij nog keren maar uiteindelijk moesten we toch zwichtten voor hun aanvalsdrift. Hoewel doelman Ben nog een paar mooie ballen had gepareerd werden we toch nog te snel op een 0-2 achterstand gezet.

Na de thee ging het beter en toonden we meer daadkracht en bracht Rick de aansluitingstreffer op het scorebord maar kort daarna was het al weer 1-3. Het werd nog 2-3 door een geweldige goal van Garry door de bal over de keeper maar onder de lat te schieten. Later zou hij zeggen dat het een ‘lucky’ was. Misschien wel, maar het was een geweldig mooie goal. In de slotfase scoorden onze gasten nog de 2-4 en daarmee was het pleit beslecht. 

Scheidsrechter bij deze wedstrijd was Gert Jan - blijft altijd stoïcijns bij kritiek van tegenstander - die deze wedstrijd geroutineerd naar het verleden blies. Ook Milan wordt bij deze bedankt voor het vlaggen, hulde daarvoor. 

Zondag spelen we wederom thuis, nu tegen Engelbert 2 en moeten dan uit een ander vaatje tappen om het geschonden blazoen op te poetsen. 

In de wandelgangen wordt gefluisterd dat Geofrey (El Mago) bezig is zijn conditie bij te schaven en dat Ana en Mark reeds zondag weer inzetbaar zijn. Men popelt om er bij te zijn om vriend en vijand te verrassen met een positief resultaat.

Dat hoopt althans Re Censent