Dit eerste weekend van april start uw jo17-3 met een bezoek aan sportpark Coendersborg in het zuiden van de stad. Het is ongewoon vroeg (aftrap 9 uur 's ochtends), koud (het heeft de afgelopen dagen zelfs nog gesneeuwd) en we missen wegens ziekte en/of blessures (zoals gebruikelijk...) een behoorlijk aantal van onze ploeggenoten. Gelukkig komt Dorian mee om ons te helpen, maar met 13 spelers waarvan 2 keepers (als je de gastspeler van vandaag die normaal gesproken ook het doel verdedigt maar in deze wedstrijd niet op doel heeft gestaan meetelt zelfs 3) is de selectie ook nog eens niet erg breed. Lastig....
Komt nog eens bij dat de gastheren (en dame) van vandaag het de afgelopen weken bepaald niet slecht hebben gedaan: met een fraaie reeks van veelal nipte overwinningen is voor de oranje-roden de absolute top van deze zeer gelijkwaardige competitie nog vol in zicht. Eén 'geheim' wapen nemen we wel mee naar deze wedstrijd: motivatie. Veel van de tegenstanders zijn school- of zelfs klasgenoten van onze mannen en de wil om juist deze wedstrijd te winnen leeft volop in de ploeg. Zouden we daarmee iets kunnen forceren?

Daar lijkt het tijdens de wedstrijd een hele tijd wel op. Tot ver in de tweede helft verdedigen onze helden een nipte 0-1 voorsprong, maar in het laatste deel kantelt de wedstrijd binnen een paar minuten door (ogenschijnlijk) concentratieverlies en het-niet-meer-kunnen-belopen volledig en schrijft de thuisploeg met 3-1 uiteindelijk toch opnieuw 3 punten bij: weer niks voor ons.

Als de wedstrijd begint lijkt het erop dat behaalde resultaten (beter gezegd: het uitblijven daarvan) en de bescheiden positie die dit GVAV team als gevolg daarvan in de ranglijst inneemt aanleiding is voor de thuisploeg om onze helden wat te onderschatten. We krijgen volop ruimte om te voetballen en mogen ondanks dat de individuele kwaliteiten die we in de ploeg hebben ongetwijfeld bekend zijn toch het spel maken.  Dat doet uw jo17-3 dan ook: met de spelmaker/topscorer van Coendersborg stevig 'aan de ketting' bij nieuwste aanwinst Justin (uitstekende wedstrijd!) hebben onze blauw-wit-roden alle ruimte om zich een weg te zoeken richting het doel van de thuisploeg. Die wordt ook regelmatig gevonden, maar zoals wel vaker: hij gaat er niet in! Pas halverwege de 1e helft laat het scorebord dankzij wat 'hulp' uit onverwachte hoek de dan al een tijd geldende veldverhoudingen toch nog zien. Een verdediger tikt de bal op een voorzet van Di Feng wat ongelukkig achter zijn uitstekende keeper en opent daarmee onbedoeld de score: een volkomen verdiende 0-1.  Ook daarna is het GVAV dat de meeste aanspraak kan maken op nog een doelpunt, maar gescoord wordt er niet meer: stand bij rust een eigenlijk nog wat magere 0-1.

Het volkomen te verwachten antwoord van de thuisploeg lijkt onze helden ondanks de voorspelbaarheid toch te verrassen aan het begin van de 2e helft. Coendersborg zet meer druk op onze spelers en wij hebben daar (meestal) geen antwoord op. Het spelbeeld kantelt langzaam en de gastheren krijgen meer en meer grip op de wedstrijd; aan onze kant wordt het verzorgde spel uit het eerste bedrijf steeds vaker ingeruild voor paniek, persoonlijke fouten en foutjes en blind zover mogelijk wegrossen van de bal. GVAV  krijgt nog wel een paar kansjes om de voorsprong uit te breiden, maar het is toch vooral de thuisploeg die als eerste lijkt te kunnen gaan scoren en met nog een kwartier op het klokje van de prima leidende scheidsrechter gebeurt dat ook. In eerste instantie stopt onze doelman Pim op fraaie wijze nog een penalty, maar minuten later is het hek van de dam: in tijdsbestek van een paar minuten draaien de oranje-roden de lang door ons gekoesterde 0-1 achterstand om in een 2-1 voorsprong. GVAV is conditioneel niet meer bij machte om nog iets terug te doen en de wedstrijd gaat dan ook nog eens niet lang daarna met 3-1 'op slot'.

Weer geen punten en dus weer een teleurstelling: het lijkt een beetje het verhaal van dit seizoen te worden voor deze jongens. Wel complimenten van de (staf van) de tegenstander: ze hadden gezien onze 'track record' de geboden tegenstand niet verwacht en waren aangenaam verrast door het voetbal dat we wel degelijk kunnen spelen. Binnenkort een keertje overdoen?