... vaart niemand wel.
Dit weekend blijkt uw jo17-3 alle geluk al voor de wedstrijd opgebruikt te hebben: problemen met beschikbaarheid begeleiding, vervoer, de teamtas en spelers werden allen opgelost en zo is het dat onze mannen ook deze zaterdag toch 'gewoon' om 13:00u op het gloednieuwe (kunst)gras veld achter de kantine van gastheren vv Roden staan. In de wedstrijd laat vrouwe Fortuna onze helden daarna in de steek: na einde eerste helft wel heel gemakkelijk op een 2-0 achterstand te zijn gekomen begint een bijna 40 minuten durende belegering van het doel van de tegenstander waarbij alles behalve het net meerdere keren wordt geraakt. Zeer tegen de verhoudingen in scoort de thuisploeg zelfs nog een keer en zo verlaten we uiteindelijk knarsetandend dit prachtige sportpark niet met een pakweg 2-7 overwinning, maar een 3-0 nederlaag.

Dat hadden we ons anders voorgesteld, vooraf. Welliswaar missen we wederom een aantal voor het team belangrijke spelers, maar uw jo17-3 heeft al meermaals laten zien dat de ploeg voldoende veerkracht en teamgeest in zich heeft om ook zo'n gemis op te vangen en bovendien krijgen we hulp van talentjes Joris en Jop uit de jo15-2 (dank mannen, van jullie genoten!). Over teamgeest gesproken: Mats (vorige week sleutelbeen gebroken, beterschap!) en Joost (eerst verplichtingen elders) sluiten gedurende de wedstrijd 'gewoon' aan om langs de lijn hun kameraden aan te moedigen!

De eerste helft heeft uw reporter grotendeels gemist: bij binnenkomst begrijpen we dat GVAV flink onder druk staat, maar niet barst (0-0). Dat verandert de laatste minuten van het eerste bedrijf drastisch: eerst mag een doorgeschoven zwart-witte middenvelder vrij aanleggen voor een fraai afstandschot (1-0) en een paar minuten later blijken onze helden geen antwoord te kunnen formuleren op een keurig en vlot uitgevoerde counter (2-0). Op zich op dat moment weinig op af te dingen; de blauw-wit-roden brengen te weinig en de tegenstander blijkt bijzonder efficient. Balen, nieuw strijdplan en ranja dan maar...

En zo'n nieuw strijdplan, dat weten onze helden kennelijk wel uit de hoge hoed te toveren. Bijna de gehele tweede helft is GVAV de bovenliggende partij en wordt de thuisploeg steeds verder achteruit gedwongen. Je kan de 'Anslusstreffer' bijna voelen, alleen: hij valt maar niet! Talloze pogingen ten spijt: meer dan een enorm aantal corners leveren de aanvallen niet op. En paal, lat, net-naast en net-over natuurlijk... Het wil maar niet lukken! Ook als we in een alles-of-niets poging achterin 1-op-1 gaan spelen wil het geluk onze mannen maar niet toelachen. Er wordt nog wel gescoord als Roden een inmiddels zeer zeldzaam bezoek aan onze helft weet te verzilveren, maar dat is dus aan de verkeerde kant... Eindstand een bijzonder vertekende 3-0 overwinning voor de thuisploeg.

Balen, natuurlijk. Maar afgezien van het laatste gedeelte van de wedstrijd (teleurstelling?) was er eigenlijk weinig om ontevreden over te zijn!  In steeds maar wisselende samenstellingen toch week na week als een team functioneren, volhouden als het lastig is en pas opgeven als het echt voorbij is zijn allemaal kwaliteiten die we met ook maar een klein beetje meer geluk dan vandaag zeker ten gelde kunnen maken. Komt goed, 'gewoon doorgaan'!