Het einde van het seizoen nadert: nog één week ballen en dan kan iedereen van een ongetwijfeld wel verdiende vakantie gaan genieten. Voordat dat zover is moeten de mannen van uw jo19-4 nog flink aan de bak: vandaag staat de eerste van maar liefst drie wedstrijden die nog gespeeld moeten worden in deze ene week op het program. Het wordt een soort van afscheidstoer, deze drukke week: de meeste mannen die dit seizoen voor de jo19-4 uit kwamen (en ook uw schrijfert) vliegen uit en gaan na vele, vele jaren GVAV verlaten.

Tegenstander en gastheer zijn de geheel in het groen geklede leeftijdsgenoten van de 'Langedijk Talmastraat Combinatie' (kortweg: LTC) uit Assen en plaats van handelen is een met ruime hoeveelheden kleine stukjes kurk ingestrooid kunstgrasveld op hun prachtige thuisbasis Sportpark de Hoogte in de Drentse hoofdstad. Leuk feitje: LTC werd in eerste instantie opgericht als een speeltuinvereniging. Op de een of andere manier ademt het sportpark dat ook nog steeds een beetje uit: de hele setting (de bosrijke omgeving, het goed gevulde terras) voelt in combinatie met het zeer prettige weer vandaag een beetje als een zomers bezoekje aan de camping.

Voor onze helden staat niet veel meer dan de eer nog op het spel: het (te) grote aantal verliesbeurten maakt dat het bij vlagen best aardige voetbal dat de mannen hebben laten zien zich niet meer laat vertalen in een positie in de absolute top van deze competitie, maar er zijn wel voldoende punten gesprokkeld om zich ook geen zorgen te hoeven maken over een plek tussen de hekkesluiters. Middenmoot zal sowieso het uiteindelijke resultaat van de tweede seizoenshelft worden: prima, maar qua competitie niet erg spannend meer. Wel een prima basis om gewoon lekker vrij en ongedwongen te voetballen en met die gedachte beginnen we deze middag dan ook aan deze wedstrijd.

Die verwachting wordt vrijwel direct ingelost: bijna vanaf de aftrap soleert Abdu lekker losjes richting de Assener goal, maar eenmaal oog in oog met de keeper mikt hij naast. Het antwoord van de thuisploeg laat niet lang op zich wachten en is wel doeltreffend: minuten gespeeld en het eerste doelpunt (van velen die zouden volgen...) is een feit. Zoals wel vaker dit seizoen lijken onze blauw-wit-roden in principe individueel de betere voetballers te zijn, maar kan de tegenstander door inzet en beter teamwork toch prima partij geven. Mede doordat de keepers van beide ploegen vandaag geen topdag hebben loopt de score deze eerste helft geruime tijd gelijk op: tot 3x toe pakt LTC een voorsprong om enkele minuten later weer door onze helden te worden bijgehaald: tussenstand na iets meer dan een half uur maar liefst 3-3. Op dit punt in de wedstrijd begint de vermoeidheid bij de spelers zich te tonen (het tempo is hoog en het is warm) en daar lijkt de thuisploeg het meeste last van te hebben. Met name op het middenveld beginnen ruimtes te ontstaan waarin gevoetbald kan worden en daar profiteert GVAV het meeste van: stand bij rust 3-4. 

Als we na een kwartier weer terugkeren op het veld lijken de verhoudingen grotendeels ongewijzigd. GVAV 'maakt' het spel en de thuisploeg heeft zichtbaar moeite om een en ander bij te benen: veel verder dan lange ballen op de voorhoedespelers komen de groenen niet meer. Levert niet heel veel gevaar op, maar een bijzonder ongelukkig momentje voor ons doel leidt desondanks nog wel de gelijkmaker (4-4 dan inmiddels) op. Het spel dat de eerste helft zo vermakkelijk voor de toeschouwers was verruwt en er ontstaan zo her en der op het veld wat irritaties: handen vol voor de scheidsrechter die het spel dan ook regelmatig stil moet leggen. Gescoord wordt er echter geruime tijd niet meer; pas een kwartier voor het laatste fluitsignaal verandert er weer wat op het fictieve scorebord: 4-5 voor GVAV. Gaan we weer eens drie punten mee nemen naar Kardinge? De thuisploeg oogt conditioneel uitgespeeld, maar nog niet verslagen en onze helden krijgen de bal maar niet over de lijn, zodat het nog een hele tijd spannend blijft. Pas als de thuisploeg na een gele kaart in de laatste minuten met een man minder verder moet is de strijd gestreden: met het completeren van zijn hatrick zet Marvin vlak voor het einde de  eindstand van 4-6 in het boekje van de scheidsrechter.