Ronde 13 van deze hoofdklasse competitie brengt de mannen van uw jo13-2 naar Winschoten; naar het prachtige in een pril pre-lente zonnetje badende sportcomplex van WVV om precies te zijn. De zwart-rood gehemde thuisploeg staat al zo ongeveer sinds het begin van het seizoen op een stevige en redelijk onbedreigde 2e plek, was eerder al eens met 1-4 te sterk (verslag) en schakelde ook nog onze o13-1 uit voor de beker. Een uitdaging, zeggen we dan...  Met Damian ziek thuis (beterschap!) en meerdere spelers die vanwege lichte blessures geen hele wedstrijd kunnen spelen neemt die 'uitdaging' vandaag zelfs nog wat toe, maar gelukkig gaan Giuliano en Owen uit de jo11-1 als gastspeler mee en laat het team al een aardig poosje zien dat de groei er nog niet uit is: meegereisde fans, de coach en de spelers zelf achten zich op voorhand niet kansloos. Dat laten we vandaag vooral in de 2e helft zien, maar alle doelpunten vallen helaas in de eerste helft waarin WVV nog maar eens bewijst over een enorm effectieve voorhoede te beschikken: eindstand 3-1.

Al snel nadat de bal om half 11 voor het eerst aan het rollen wordt gebracht is duidelijk hoe de verhoudingen liggen: de thuisploeg stoort heel vroeg, stapt goed in om passes te onderscheppen en schakelt daarna bliksemsnel om. Onze blauw-witte helden worden daardoor in een speltype gedwongen waarbij ze eigenlijk alleen op situaties kunnen reageren.  Aan de bal probeert GVAV wel het een en ander, maar de scherpte en snelheid in het spel van de Winschoters maakt dat de thuisploeg vanaf het begin een zichtbaar overwicht heeft. Als na een paar minuten een mislukte voorzet op magistrale wijze in de bovenhoek van onze goal verdwijnt staat dat overwicht ook op het scorebord (1-0): een beetje gelukkig, maar op dat moment zeker verdiend. GVAV doet bijna gelijk iets terug met een bal die maar net voorlangs gaat, maar moet helaas nog even wachten op de gelijkmaker.  Die komt er wel als Matthias optimaal profiteert van een foutje in de Winschoter verdediging, maar lang kunnen we daar niet van genieten. Nog in dezelfde minuut landt de bal na een onnodige kluts (alleen maar spelers in het blauw bij betrokken) in de voeten van een WVV'er en die bereikt met een op het oog ook nog houdbaar balletje een medespeler (2-1). Als een paar minuten later het verschil met een counter nog wat wordt opgevoerd is de ruststand (en na later blijkt de eindstand) bereikt: 3-1.

De tweede helft laat namelijk een heel ander beeld zien, een beeld waar wij als trouwe supporters van de jo13-2 de laatste tijd al vaker mee verwend zijn.  Het team herpakt zich ten opzichte van de 1e helft, wint duels, vindt de vrije man, stopt de aanstormende aanvaller/ster en keert de (soms ook helemaal niet zo) houdbare schoten. Wat het eerste bedrijf nog een flinke verliespartij voor onze helden dreigde te worden ontwikkelt zich nu tot een leuke, open echte wedstrijd. Gastspelers Owen en Giuliano zijn inmiddels ook op het veld te vinden en dragen beide volop bij aan het gevoel dat GVAV op zijn minst nog wel 1x gaat scoren, maar ondanks een paar goede kansen (aan beide kanten van veld) mag dat niet zo zijn: er wordt door beide partijen in de tweede 30 minuten niet meer gescoord en het blijft 3-1.